فایل ورد قابل ویرایش
تعریف حقوق مالكیت فكری
حقوق مالكیت فکری در معنای وسیع كلمه عبارت است از حقوق ناشی از آفرینشها و خلاقیتهای فكری در زمینههای علمی، صنعتی، ادبی و هنری. در واقع حقی است غیر مادی كه قانونگذار به پدیدآورنده یك اثر فكری- هنری اعطاءمینماید؛ حقی كه از دوام و پیوستگی با شخصیت پدیدآورنده برخوردار است و برای او مزیتهایی را به همراه میآورد كه حتی با مرگ وی نیز آن امتیازها از بین نمیرود و این حق قابل انتقال به ورثه یا قائممقامهای مؤلف متوفی با حفظ نام وی میباشد.
مالكیت فكری یا معنوی
برخی از حقوقدانان، اصطلاح مالكیت فكری را مناسب تشخیص دادهاند چرا كه منشأ این حقوق را فكر و اندیشه و تعقل انسان میدانند، تعداد دیگر از حقوقدانان، حقوق مالكیت معنوی را مناسبتر میدانند چرا كه همه موضوعات این مالکیت، الزاماً در اثر تفكر و اندیشه ایجاد نمیگردد و تنها به علت اینكه وجود مادی ندارد در این مقوله جای میگیرد مانند سرقفلی، حق ثبت علائم تجاری. البته باید خاطرنشان کرد که گستره حقوق معنوی بسیار وسیعتر از حقوق فکری است و رابطه این دو عموم و خصوص مطلق است چه اینکه حقوق معنوی که در بالا ذکر شد (حق سرقفلی) در حوزه حمایتی تعیین شده برای حمایت از مالکیت فکری قرار نمیگیرد و علائم تجاری نیز به هر حال زاییده فکر انسان است. در نتیجه به نظر میرسد عنوان مالکیت فکری مناسبتر است.
شاخههای حقوق مالكیت فکری
1- حقوق مالكیت صنعتی 2- حق مؤلف یا حق تکثیر
هر یك از شاخههای حقوق مالكیت فکری از سابقه تاریخی خاصی برخوردارند.
نظرات شما عزیزان: